Energia dla Olimpiady w Londynie

Nikt nie potrafi oszacować ile energii skonsumują Igrzyska Olimpijskie.

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 w Londynie już za nami. Potrzebowały one ogromnych ilości energii aby zasilić wszystkie obiekty i urządzenia obsługujące to sportowe święto. Jednym ze źródeł tej energii były Centra Energetyczne Parku Olimpijskiego zapewniające ciepło, chłód w klimatyzacji oraz energię elektryczną.

Przygotowania do Olimpiady Londyn rozpoczął już wtedy gdy postanowił się starać o jej zorganizowanie. Gdy okazało się, że to miasto zostało wybrane jako organizator, trzeba było opracować z jakich źródeł będzie pochodziła energia na potrzeby tak wielkiej imprezy. Większość energia pochodzi z sieci ogólnokrajowej, ale postanowiono też stworzyć dwa lokalne centra energetyczne w samym Londynie. Jedno z nich znajduje się w Stratford City, a drugie w Kings Yard. Wykorzystano w nich rozwiązania technologiczne koncernu General Electric. Zamontowano tam trzy jednostki kogeneracyjne model GE Jenbacher J620 o mocy 3,3 MW każda. Cały program budowy wspomnianych centrów energetycznych ruszył już w 2008 r. Program był prowadzony przez Olympic Delivery Authority (ODA). Zadanie budowy Centrów Energetycznych dla Olimpiady (CEPO) powierzono natomiast spółce Cofely (należącej do koncernu GDF SUEZ). Spółka zaprojektowała, sfinansowała i zbudowała wspomniane CEPO. Dodatkowo zmodernizowano 16 km miejskich sieci przesyłowych by zminimalizować straty przy przesyle ciepła i chłodu. Całość inwestycji pochłonęła 113 mln funtów szterlingów (ponad 582 mln zł).

Powstałe Centra pozwalają na wytworzenie energii, która pozwoliłaby na zasilenie 24 tys. brytyjskich gospodarstw domowych. Wszystkie natomiast pracują w trybie trójgeneracji czyli produkcji w skojarzeniu chłodu, ciepła i prądu. Centrum w Stratford City posiada dwie jednostki kogeneracyjne GE J620 zasilane gazem ziemnym. Dostarczają one energię dla parku olimpijskiego, a później będą dostarczać ją wschodniemu Londynowi. Centrum w Kings Yard posiada natomiast jedną jednostkę trójgeneracyjną o mocy 3,1 MW. Dodatkowo zainstalowane są tam dwa kotły wodne o mocy 20 MW, trzy eko-kotły o mocy 3,5 MW każdy, dwa elektryczne schładzacze o mocy 7 MW oraz układ absorpcyjny o mocy 4 MW. Centrum posiada do tego pięć wież chłodniczych. Głównym paliwem jest tutaj gaz ziemny, ale w okresie zimowym na potrzeby eko-kotłów można wykorzystać biomasę w postaci zrębków drewna. CEPO w Kings Yard powstało w starym, zbudowanym w drugiej połowie XIX wieku budynku, który specjalnie przygotowano dla nowoczesnej instalacji. Zapewnia ono energię basenom Centrum Pływackiego oraz innym arenom sportowym.

Kings Yard dysponuje mocą rzędu 46,5 MW energii cieplnej oraz 16 MW chłodu. Konstruktorzy zapewniają, że użyli technologii minimalizujących straty energii. Ciepło odpadowe jest wykorzystywane do zwiększenia efektywności energetycznej, a ścieki są oczyszczane i wykorzystywane do chłodzenia zakładu. Oba te rozwiązania są ze sobą powiązane gdyż schłodzona woda wytwarzana jest w chłodziarce absorpcyjnej wykorzystującej z kolei ciepło odpadowe. Po zakończeniu Olimpiady planowane jest zamontowanie czterech dodatkowych jednostek gazowych o mocy 3,1 MW każda, jednego kotła wodnego, jednego na biomasę oraz jednego urządzenia absorpcyjnego. Kings Yard ma w ten sposób stać się wzorem dla kolejny lokalnych centrów energetycznych Londynu.

Tworząc rozwiązania energetyczne na potrzeby Olimpiady, myślano o ich wykorzystaniu dla rozwoju Londynu. Dlatego też budując centra w Kings Yard i Stratford City miano na względzie perspektywę aż 40 lat. Te dwa centra energetyczne są ze sobą połączone, a energia z nich jest dystrybuowana podziemnymi tunelami, których długość sięga 6 km. Łączna długość nowego okablowania dla dystrybucji energii, które zamontowano w trakcie przygotowań do Olimpiady wynosi 100 km.

Projektując rozwiązania energetyczne na potrzeby Olimpiady, a później stolicy Wielkiej Brytanii nie zapominano o ich wpływie na środowisko. Według planów powstałe w Londynie CEPO pozwolą na zmniejszenie emisji zanieczyszczeń w mieście o tysiąc ton rocznie. Dodatkowo władze miasta traktują nowo powstałe centra energetyczne jako część polityki mającej na celu zapewnienie Londynowi do 2025 r. ¼ energii ze źródeł lokalnych. Samorządowcy liczą, że dzięki temu uda im się doprowadzić do zredukowania emisji zanieczyszczeń powodowanych spalanie paliw kopalnych, o 60 proc.

(Bar)