Energetyka jądrowa w Polsce – przegląd zagadnień. Stan na styczeń 2010 (cześć 2)

Rozwój sektora energetyki jądrowej wymaga licznej wysoko wykwalifikowanej kadry. Trzon kadry stanowi inżynierski personel techniczny, po kierunkach studiów takich jak: fizyka (głównie specjalność: bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna); elektrotechnika; energetyka (specjalność: energetyka jądrowa); elektroenergetyka; automatyka; elektronika; informatyka; chemia; ochrona środowiska.

Do pracy przyjmowani będą również absolwenci technikum o profilach elektrycznych, elektronicznych, energetycznych, nukleonicznych, informatycznych jako specjaliści niższego szczebla lub wykwalifikowani robotnicy (elektryk, spawacz, mechanik itp.).

Trzecią grupę stanowią pracownicy administracyjni, którzy ukończyli humanistyczne kierunki studiów jak: m.in.: zarządzanie i marketing, ekonomia, prawo i inne oraz pracownicy fizyczni. Wszyscy pracownicy przejdą specjalne przeszkolenie do pracy w obiektach posiadających źródła promieniowania jonizującego (z zakresu BHP, ochrony radiologicznej, postępowania w sytuacjach awaryjnych itp.)

Ponieważ w Polsce obecnie nie ma kadr przygotowanych do realizacji zadań w zakresie energetyki jądrowej, zostaną utworzone lub reaktywowane na uczelniach kierunki i specjalności w zakresie energetyki jądrowej. Przewiduje się także szkolenie polskich specjalistów w elektrowniach jądrowych i renomowanych zagranicznych instytucjach zajmujących się energetyką jądrową. W pierwszej kolejności przeszkolenie obejmie edukatorów - osoby, które nabytą wiedzę będą przekazywać w Polsce (została nawiązana współpraca z francuską jądrową agencją międzynarodową AFNI). Do końca 2010 r. przeszkolenie powinno odbyć około 140 osób. Planowane jest także nawiązanie współpracy z podobnymi organizacjami innych krajów oferujących szkolenie kadr dla energetyki jądrowej, w szczególności Japonii, USA, Korei i Szwecji. Proces kształcenia kadr na potrzeby energetyki jądrowej będzie kontynuowany przez okres przygotowania do budowy, budowy elektrowni oraz po rozpoczęciu jej eksploatacji.

Edukacja społeczeństwa i informacja
Bardzo istotnym aspektem wdrażania energetyki jądrowej jest promocja wiedzy w społeczeństwie i edukacja młodzieży. Wiąże się to m.in. z włączeniem wiedzy o energetyce jądrowej do programów szkół wszystkich typów, a także uczelni wyższych o kierunkach (zwłaszcza technicznych i medycznych), wydanie materiałów popularno-naukowych w różnej formie na temat energetyki jądrowej, technologii jądrowych, wpływu elektrowni jądrowych na zdrowie i środowisko, ochrony radiologicznej, z uwzględnieniem specyfiki każdej z grup odbiorców.

Służyć ma temu kampania informacyjna, realizowana od roku 2010. Kampania informacyjna i edukacyjna jest procesem ciągłym, dostosowywanym, (na podst. badań sondażowych, do poziomu wiedzy dotyczącej energetyki jądrowej w społeczeństwie, nastrojów wynikających z poziomu akceptacji faz rozwoju energetyki jądrowej).

Rząd zlecił już rozesłanie "Nie bójmy się energetyki jądrowej" - broszury przygotowanej przez Instytut Atomistyki. Ma ona trafić do polityków, samorządowców, ekologów oraz do księży. Zawiera informacje z zakresu bezpieczeństwa jądrowego, wpływu elektrowni na zdrowie człowieka, aktualnego stanu rozwoju elektrowni jądrowych i ekonomicznych aspektów energetyki jądrowej.

Od 2010 na realizację opracowanej koncepcji kampanii informacyjnej oraz działania edukacyjne planowane są wydatki w wysokości 10 mln zł rocznie.


Zasoby i wydobycie uranu
Polska posiada zasoby, których ewentualne wydobycie wraz ze wzrostem ceny tego surowca na światowym rynku mogłoby być opłacalne (w kraju nie pracuje żadna kopalnia uranu). Według Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej zasoby czystej rudy uranowej w Polsce występują w okolicach miejscowości: Grzmiąca (woj. dolnośląskie), Kowary (woj. dolnośląskie, powiat jeleniogórski), Krynica Morska (woj. pomorskie, powiat nowodworski), Okrzeszyn (woj. dolnośląskie, powiat kamiennogórski), Radoniów (woj. dolnośląskie, powiat lwówecki), Rajsk (woj. podlaskie, powiat bielski), Wambierzyce (woj. dolnośląskie, powiat kłodzki).

Złoża rudy uranowej w Polsce zawierają od 250 do 1100 ppm uranu (dla porównania: zawartość uranu w rudzie eksploatowanej w Rossing w Namibii wynosi 300 ppm).

Łącznie zasoby zidentyfikowane wynoszą 7270 t tego pierwiastka co wystarczy na ponad 45 lat pracy reaktorów o mocy 1000 Mwe.

Obecnie wydobycie ”naszego” uranu jest nieopłacalne- tańszy uran możemy kupić z Australii, Kanady czy Namibii.

Rozpoznanie złóż prowadzone jest od maja 2009 r. i zakończy się w grudniu 2012 r.
Składowa paliwowa w cenie elektryczności z EJ jest mała, ok. 0,5 grosza/kWh, przy koszcie wytwarzania energii elektrycznej ok. 15 gr/kWh.

Uran jest także „odpadem” przy wydobyciu innych minerałów. Jedna z największych na świecie kopalń uranu, Olympic Dam w Australii, jest przede wszystkim kopalnią miedzi. Uran jest domieszką do złóż miedzi o zawartości 0,02%w rudzie (200 ppm). W Polsce możliwy jest odzysk uranu występującego jako domieszka do pokładów miedzi w rejonie Lubin-Sieroszowice.

Paliwo radioaktywne można również odzyskiwać z popiołu węglowego - uran zawarty jest w popiole węglowym składowanym na hałdach przy elektrowniach węglowych. Kanadyjska firma Sparton Resources prowadzi pilotażowy program w Chinach dla tej metody pozyskiwania uranu.
Zaletą tych metod jest redukcja radioaktywności w odpadach z oczyszczania miedzi i hałdach popiołu.

Przejdź do części pierwszej artykułu »


(mb)