Tomasz Surma o perspektywach i wyzwaniach stojących przed ciepłownictwem

Przeszkodą dla rozwoju branży jest brak długoterminowej strategii państwa

Jak mówi Tomasz Surma, zastępca dyrektora ds. regulacji, rynku i ochrony środowiska z CEZ Polska, w Polsce są bardzo dobre perspektywy dla rozwoju ciepłownictwa ze względu na odziedziczony po PRL jeden z największych systemów ciepłowniczych na świecie. Jego zdaniem na drodze postępu stoją jednak również liczne przeszkody.

Surma wymienia cztery przesłanki wpływające na rozwój branży ciepłowniczej. Pierwszą jest postępujący rozwój aglomeracji miejskich. Z jednej strony powoduje on zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło, ale jednocześnie prowadzi do zwiększania się rynku ciepła i powstawania nowych punktów odbioru. Po drugie ok. 50% ciepła wytwarzane jest ciągle w ciepłowniach, które można zastąpić wysokosprawną kogeneracją. Po trzecie wiele instalacji ciepłowniczych jest już przestarzałych i wymaga dostosowania do nowych norm środowiskowych. Wreszcie po czwarte coraz więcej firm ciepłowniczych nie chce zajmować się tylko dostawami ciepła, ale poszerza swoją ofertę i oferuje również usługi multienergetyczne.

Mimo szerokiego pola rozwoju na najbliższe lata branża ciepłownicza zdaniem Surmy będzie musiała sobie poradzić z rozmaitymi problemami. Duże znaczenie dla sektora ciepłowniczego będzie miała ustawa o odnawialnych źródłach energii (OZE), która koncentruje się na wytwarzaniu energii elektrycznej, a całkowicie pomija ciepłownictwo. Ponadto brak jest długoterminowej strategii państwa dla sektora ciepłowniczego, w efekcie czego nastąpiło zamrożenie stanu istniejącego i wstrzymanie inwestycji w nowe źródła wytwórcze.

"Dzisiaj decyzje o nowych mocach wytwórczych - tłumaczy Surma - nie są podejmowane w takiej skali, w jakiej powinny, ze względu na brak długoterminowej wizji rozwoju sektora. Wiele projektów, które jeszcze kilka lat temu było rozwijanych, zostało zatrzymanych i nie zostanie zrealizowanych bez przyjęcia nowej polityki i nowego odmiennego podejścia do ciepłownictwa i wysokosprawnej kogeneracji. Jednocześnie widzimy, że potencjał istnieje i dobrze byłoby wykorzystać go m.in. dla poprawy efektywności, wzrostu bezpieczeństwa energetycznego metropolii, ograniczenia wpływu energetyki na środowisko czy wreszcie rozwoju gospodarczego. Brak długoterminowej wizji sektora skutkuje odłożeniem wielu projektów w nowe źródła do szuflady. Tak też stało się z projektem budowy nowej Elektrociepłowni Skawina. Jeśli powstaną warunki do rozwoju, to wyciągniemy ten projekt z szuflady i zaczniemy analizy dla realizacji."

(mk)