Powrót do listy wiadomości
Dodano: 2006-01-23 | Ostatnia aktualizacja: 2006-01-23
Gazoport – duża inwestycja w polskim gazownictwie
Zgodnie z decyzją Premiera, na wybrzeżu powstanie terminal gazowy do transportu skroplonego gazu ziemnego z Norwegii lub bliskiego Wschodu. Koncepcja wstępna inwestycji zakłada, że poprzez gazoport do Polski ma docierać około 5 mld m3 gazu rocznie. Aktualnie trwają prace związane z wyłonieniem lokalizacji terminalu.
Najpoważniejszy inwestor - PGNiG, ogłosił w październiku 2005 przetarg na studium wykonalności terminalu gazowego LNG. Od tego czasu pomysł zyskał aprobatę władz, wyłoniły się również dwie potencjalne lokalizacje inwestycji, z których najbardziej znaczącymi są Gdańsk oraz Świnoujście.
Możliwa lokalizacja terminalu na terenie Świnoujścia wydaje się mieć wiele zalet, jednakże nie wykluczają one inwestycji w Porcie Gdańskim. W ubiegłym tygodniu grupa ekspercka powołana m.in przez Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście S.A. przedstawiła "Koncepcję lokalizacji gazoportu w Świnoujściu", zgodnie z którą port jest optymalnym miejscem na usytuowanie tego typu inwestycji. W niedalekim sąsiedztwie znajdują się dwaj najwięksi odbiorcy gazu - „Police” S.A. i Zespół Elektrowni Dolna Odra, co pozytywnie wpływa na ekonomię przedsięwzięcia. Port dysponuje 40 ha niezagospodarowanego terenu, dostępnego do wykorzystania na potrzeby terminalu, przeładowanie oraz składowanie paliw i gazu. Kwestia techniczna lokalizacji terminalu „na końcu rury” ma również wielu zwolenników, gdyż pozwala optymalnie wykorzystać zasoby krajowego systemu przesyłowego. Duże znaczenie mają również dobre warunki żeglugi portowej oraz najkrótsza droga z cieśnin Duńskich.
Port Gdański oferuje równie dobre warunki hydrotechniczne - łatwa nawigacja i naturalny basen głębokości 15m, umożliwiający obsługę dużych statków. Rozwinięta infrastruktura mogłaby wpłynąć korzystnie na koszty inwestycji. Podłączenie do Krajowego Systemu Gazowniczego wymagałoby zbudowania stosunkowo krótkiego - 32 kilometrowego, odcinka rurociągu (rejon Suchy Dąb-Pszczółki). Zgodnie z szacunkami całkowity koszt inwestycji, zakładając lokalizację w Porcie Gdańskim, wyniósłby około 300 mln dolarów.
Polska zużywa średnio 12,5-13 mld. m3 gazu rocznie, z tego 4,2-4,3 mld. m3 wydobywane jest w kraju, reszta importowana: 1,5-2 mld. m3 z krajów azjatyckich, 1 mld. m3 z Norwegii i Niemiec i aż 5,6-6,6 mld. m3 to gaz z Rosji. Głównym zadaniem gazoportu jest umożliwienie dywersyfikacji dostaw paliwa, czyli umożliwienie importu z wielu źródeł. Jeżeli uda się sprawnie rozstrzygnąć kwestię wyboru lokalizacji oraz inwestora, budowa powinna rozpocząć się na początku 2007 roku.
Najpoważniejszy inwestor - PGNiG, ogłosił w październiku 2005 przetarg na studium wykonalności terminalu gazowego LNG. Od tego czasu pomysł zyskał aprobatę władz, wyłoniły się również dwie potencjalne lokalizacje inwestycji, z których najbardziej znaczącymi są Gdańsk oraz Świnoujście.
Możliwa lokalizacja terminalu na terenie Świnoujścia wydaje się mieć wiele zalet, jednakże nie wykluczają one inwestycji w Porcie Gdańskim. W ubiegłym tygodniu grupa ekspercka powołana m.in przez Zarząd Morskich Portów Szczecin i Świnoujście S.A. przedstawiła "Koncepcję lokalizacji gazoportu w Świnoujściu", zgodnie z którą port jest optymalnym miejscem na usytuowanie tego typu inwestycji. W niedalekim sąsiedztwie znajdują się dwaj najwięksi odbiorcy gazu - „Police” S.A. i Zespół Elektrowni Dolna Odra, co pozytywnie wpływa na ekonomię przedsięwzięcia. Port dysponuje 40 ha niezagospodarowanego terenu, dostępnego do wykorzystania na potrzeby terminalu, przeładowanie oraz składowanie paliw i gazu. Kwestia techniczna lokalizacji terminalu „na końcu rury” ma również wielu zwolenników, gdyż pozwala optymalnie wykorzystać zasoby krajowego systemu przesyłowego. Duże znaczenie mają również dobre warunki żeglugi portowej oraz najkrótsza droga z cieśnin Duńskich.
Port Gdański oferuje równie dobre warunki hydrotechniczne - łatwa nawigacja i naturalny basen głębokości 15m, umożliwiający obsługę dużych statków. Rozwinięta infrastruktura mogłaby wpłynąć korzystnie na koszty inwestycji. Podłączenie do Krajowego Systemu Gazowniczego wymagałoby zbudowania stosunkowo krótkiego - 32 kilometrowego, odcinka rurociągu (rejon Suchy Dąb-Pszczółki). Zgodnie z szacunkami całkowity koszt inwestycji, zakładając lokalizację w Porcie Gdańskim, wyniósłby około 300 mln dolarów.
Polska zużywa średnio 12,5-13 mld. m3 gazu rocznie, z tego 4,2-4,3 mld. m3 wydobywane jest w kraju, reszta importowana: 1,5-2 mld. m3 z krajów azjatyckich, 1 mld. m3 z Norwegii i Niemiec i aż 5,6-6,6 mld. m3 to gaz z Rosji. Głównym zadaniem gazoportu jest umożliwienie dywersyfikacji dostaw paliwa, czyli umożliwienie importu z wielu źródeł. Jeżeli uda się sprawnie rozstrzygnąć kwestię wyboru lokalizacji oraz inwestora, budowa powinna rozpocząć się na początku 2007 roku.
Kategoria wiadomości:
Z życia branży
- Źródło:
- portalmorski.pl, port.szczecin.pl

Komentarze (0)
Czytaj także
-
Magazynowanie lub komplementarne wykorzystywanie energii elektrowni wiatrowych
W związku z problemem zmiennej siły wiatru rodzi się pokusa, aby energię uzyskaną w okresach wietrznych przechowywać do wykorzystania w okresach...
-
Technologie filtracji spalin w kotłach biomasowych
W dobie rosnącej świadomości ekologicznej coraz większą wagę przykłada się do tego, jakie skutki dla środowiska niesie produkcja energii cieplnej....
-
-