Turyn stawia na magazynowanie ciepła

Turyn chce rozbudować i zmodernizować swój system ciepłowniczy.

Turyn posiada największą we Włoszech sieć ciepłowniczą. Teraz miasto postanowiło zainwestować w inteligentną sieć ciepłowniczą. Chce ono stać się w ten sposób pierwszym we Włoszech miastem w pełni „energetycznie inteligentnym".

Turyn jest czwartym co do wielkości miastem Włoch. Miasto słynie ze swoich zabytków, klubu piłkarskiego Juventus czy fabryki samochodów Fiat. Posiada również najbardziej rozbudowaną sieć ciepłowniczą we Włoszech. Położenie w pobliżu Alp sprawia, że zimy potrafią być tam srogie. Do ciepła sieciowego podłączonych jest w mieście ponad 400 tys. odbiorców. Jest jednak również rzecz, którą miasto nie może się chwalić, to jakość powietrza. W trakcie badań czystości powietrza w miastach Unii Europejskiej przeprowadzonych w latach 2004-2008, Turyn zajął 220 miejsca na 221 badanych miast. W takiej sytuacji do 2020 r. miasto chce ograniczyć emisję dwutlenku węgla o niemal 1,4 mln ton. Ma to kosztować ponad dwa miliardy euro. Głównym punktem planu działań jest modernizacja i rozbudowa systemu ciepłowniczego miasta.

Sieć ciepłownicza Turynu ma długość 350 km. Jest ona zasilana przez kilka źródeł. Są wśród nich dwie jednostki wytwórcze o mocy cieplnej na poziomie 260 MW każda w Moncalieri oraz kilka ciepłowni o łącznej mocy 868 MW. Dochodzi do tego system magazynowania ciepła o pojemności 2400 m3. W najbliższych latach do sieci ciepłowniczej mają zostać podłączone nowe tereny tak by obszar podłączony do ciepła sieciowego zwiększył się z 39 mln m3 do 73 mln m3. Zasili je natomiast nowa elektrociepłownia Torino Nord o mocy cieplnej 220 MW oraz „zbiorniki ciepła".

W przygotowaniu zmian systemu ciepłowniczego pomaga miastu Politechnika Turyńska. Jej naukowcy wykonali szczegółowe studium systemu ciepłowniczego miasta, co pozwoliło na opracowanie modelu przewidującego zachowanie się systemu. Dzięki temu usprawniono pracę systemu magazynowania ciepła. System ten pozwala na oszczędzanie ciepła w czasie gdy zapotrzebowanie na nie jest mniejsze, i szybkie dostarczenie go gdy zapotrzebowanie wzrasta. W łagodnych okresach grzewczych „zbiorniki ciepła" pozwalają na zapewnienia wystarczającej ilości ciepła, bez konieczności uruchamiania dodatkowych kotłów.

Zdaniem Giana Vincenzo Fracastoro i Alberta Poggio z Politechniki Turyńskiej, system „zbiorników ciepła" pozwoli na zaoszczędzenie rocznie ok. 3800 GWh energii. Magazynowanie ciepła ma pozwolić na zmniejszenie potrzebnego wkładu tzw. kotłów zapasowych, o 20 proc. Dodatkowe oszczędności energii będą się natomiast brały stąd, że ładowanie systemu magazynowania ciepła wymaga 78 GWh dodatkowej energii z pierwotnego źródła. Zapewnienie tej samej ilości ciepła przez uruchomienie zapasowych kotłów, wymagałoby zużycia 205 GWh dodatkowej energii. Z drugiej jednak strony, oszczędności uzyskane dzięki systemowi magazynowania ciepła, będą stanowić tylko 1 proc. ogólnego zużycia energii ze źródeł pierwotnych.

(Bar)